پنجشنبه و جمعه هفته گذشته مسابقات ای سی ام شاهرود در دانشگاه صنعتی شاهرود برگزار شد. ما هم بعد از چند ماه بی مسابقگی، شرکت کردیم. اما متاسفانه علارغم تلاش های مسئولین اجرای این مسابقه، نحوه اجرا بسیار بد بود. با وجود مسابقات متعدد ای سی ام که تا بحال شرکت کرده ام، هیچ وقت متوجه بعضی نکات نشده بودم و این اجرای بد باعث شد این نکات به چشم بیاید. در ادامه گوشه ای از این مشکلات و ضعف ها را ( با نگارشی غیر رسمی ) مرور می کنیم:
- سایت مسابقه
مشکلات از زمان ثبت نام شروع شد. UI غیر مرتبط سایت مسابقه، نامنسجم و ناکافی بودن توضیحات و ارائه اطلاعات در قالبی نامناسب آزار دهنده بود. البته دامین سایت هم واقعا ناامید کننده بود! http://acm.amirsadeghi.info
- میزبان کو؟
تا صبح روز مسابقه و در محل توزیع کارتها هیچ میزبانی مشاهده نشد. هر چند اتاق از روز قبل مسابقه برای تیم ها رزرو شده بود، اما هیچ کس برای خوشامدگویی و پاسخ به ابهامات و کمبودها و ... نیامد! خلاصه تا لحظه ورود به دانشکده مکانیک(!) شک داشتیم که مسابقه برگزار میشه یا نه! البته انتظاری هم از اختتامیه های پربار مشابه Regional ها و مسابقه آزمایشی ، که این آخری البته مرسوم تره و برای آمادگی برگزارکننده ها و شرکت کننده ها مفیده، هم نداشتیم با این وضع!
- رنگ تیشرت
تیشرت ها بخش مهمی محسوب میشن! هم رنگ های انتخاب شده بد بود و هم طرح روی تی شرت زشت بود. در مقایسه با تیشرت های بیان یا Regional ها، واقعا بد بودن؛ به طوری که خیلی ها بعد از مسابقه در اسرع وقت با لباس خودشون عوضش کردن. این تیشرت ها میتونن نوعی خاطره باشن برای مدتها. البته سرسختی توزیع کننده های تیشرت در برابر عوض کردن رنگ تیم ها هم حتی انتخاب بین بد و بدتر رو هم از همه سلب کرده بود.
- سرویس بهداشتی
از چهارتا سرویس بهداشتی، سه تاش خراب بود!
- تیشرت مشکی
تیشرت مشکی در ACM-ICPC معنی خاصی داره و قابل احترام ترین رنگ به حساب میاد. این رنگ رو Judge ها و Staff ها می پوشن که اغلب هم افراد با تجربه این مسابقات هستن. در این مسابقات برگزار کننده ها سلیقه (!) به خرج داده بودن و لباس مخصوصی برای Judge و Staff آماده کرده بود. برای اولین بار Judge و Staff ها رو با لباسی غیر تیشرت مشکی دیدم. غم انگیز بود.
- صحبت های توجیهی
در اول مسابقه و پیش از شروع معمولا در حد چند دقیقه صحبت های توجیهی انجام میشه. تسلط نداشتن توجیه کننده بر مطالبی که در این شرایط گفته می شه، عدم ارائه اطلاعات با جزئیات لازم و از همه بدتر، ندانستن پسوند سورس کدهای پاسکال و تفاوت IDE و کامپایلر خیلی توی ذوق میزد. البته آماده بود محیط ها و تلف نشدن وقت تیم ها برای configuration های زمان بر اولین اجرای بعضی IDE ها خوب بود.
- اسکر بورد کجاست؟!
در کمال شگفتی در طول مسابقه خبری از اسکربرد نبود. برخلاف تصور افراد ناآشنا با این مسابقات، اسکربرد فقط برای نمایش لحظه ای نتایج نیست و یکی از وسیله هایی به شمار میره که تاکتیک تیم رو در طی مسابقه تعیین می کنه. تمام شناختی که از توانایی ها، نقاط قوت و ضعف سایر تیم ها دارید، نحوه ی زمانبندی برای سوالات، اولویت بندی ها، مرتبه الگوریتم های راه حل، جنس مشکلات بالقوه برای پاسخ های ارسالی و ... با کمک اسکربرد قابل پیاده سازی و استفاده است. در این مسابقه برای اولین بار بدون اسکربرد مسابقه دادم.
- تمرکز
عملکرد مجریان مسابقه در طول مسابقه عجیب بود. آوردن گروه خبری از صدا و سیما برای مصاحبه وسط کانتست ( که البته خیلی تیم ها حاضر به مصاحبه نشدن )، گرفتن عکس یادگاری با هم (گروه مجری) و شوخی Staff ها با هم، عذاب آور بود. آدم احساس می کرد مجریان در حال جمع آوری مدرک هستن که ما چنین مسابقه ای رو به این خوبی برگزاری کردیم و بودجه رو بیشتر کنید و ...
- سوالات
نگارش بعضی سوالات غیر استاندارد، ورودی و خروجی های نادقیق و بازه برخی ورودی ها مبهم بود. سوالات نه در دونسخه، بلکه فقط در یک نسخه برای هر تیم توزیع شد. اصلاحیه یک سوال در وسط مسابقه دوباره توزیع شد! و از همه فاجعه بار تر، از رندیهای طراح سوال که در سوالات این مسابقات همیشه پای ثابت است و حتی گاهی موقع خواندن سوالات می خنداندتان، خبری نبود. همین استاندارد نبودن سوالات باعث شد یک تیم یک ساعت زودتر مسابقه را تمام کند و بخش عظیمی از هیجان مسابقه رو نابود کرد.
- جریمه برای آسیب به بادکنکها
رسم نیست ولی ترکوندن بادکنک ها بعد از شمارش معکوس آخر، کار روتینی به حساب میاد. فکر می کنید واکنش Staff ها چی بود؟ با صدای بلند گفتن این کار جریمه برای تیم ها به حساب میاد. البته همین حرف باعث شد همه شرکت کننده ها حسابی از خجالت گویینده در بیان! مجریانی که انگار اصلا نمی دونستن فلسفه این مسابقه چیه؟
- کاغذ سوالات
قبل از خروج از سایت مسابقه، یک نفر دم در، سوالات رو از شرکت کننده ها می گرفت! گویا مسابقه رو با امتحان میان ترم اشتباه گرفته بودن و باز هم گویا درک درستی از فلسفه مسابقه نداشتن.
- اختتامیه
مجری بی مزه که هیچی از کدنویسی نمی دونه و تعجب میکنه که چرا بعد مسابقه همه داشتن در مورد روشهای حلشون با هم صحبت میکردن! معمولا در این قسمت مسابقه یکی از Judge های حرفه ای و شناخته شده می آید و در مورد برگزاری مسابقه، آمارها، سوالات و ایده های حل صحبت می کنه. ولی نه تنها خبری از اینها نبود، بلکه اجرا کننده کلا در حال و هوای این نوع مسابقات نبود! بی برنامه بودن، وقفه های طولانی و عدم شرکت افراد شاخص، اختتامیه رو به یه فاجعه تبدیل کرد.
- باز هم سایت مسابقه
در کل به دلیل عدم شناخت مجریان با جو این سبک مسابقات، خیلی از ریزکاری ها که باعث جذاب شدن می شد نادیده گرفته شد. مسابقه به طرز فجیعی برگزار شد و اگر خود تیم ها دست به کار نمی شدن تا بهشون خوش بگذره، به راحتی به تجربه مطلقا بدی تبدیل می شد. اینکه چرا ACM-ICPC مهم است، فلسفه اش چیست و چطور باید به آن نگاه شود تا مفید واقع شود موضوعی است که به نوشته ای جداگانه احتیاج دارد.
در آخراگر یکی از شرایط زیر رو دارید لطفا مسابقه "ای سی ام" برگزار نکنید:
1- اگر فلسفه مسابقات به سبک ACP-ICMP رو نمی دونید
2- اگر در کادر اجرایی افراد با تجربه و موفق این مسابقات رو ندارین
3- اگر فرق مسابقه ای سی ام و امتحان میان ترم رو نمی دونید
4- اگر طراح سوال کول ندارید
5- اگر سرویس بهداشتی سالم ندارید
6- اگر دنبال پر کردن رزومه خودتون یا گرفتن بودجه بیشتر و جلب توجه مدیران بالا دستی هستید
